Ey Gönül!
Ellerimden, gâfil idim tuttular,
Nefsi vardır, beşer şaşar dediler;
Ne dediysem kâmil olup yuttular,
Cehâletle dolmuş, taşar dediler..
Bir oldun Firavûn, bir oldun Hâmân,
Musâ'sın, Hârun'sun belli bir zaman,
Ölmemişler sende savaşır yaman,
İnsandır nefsiyle yaşar dediler..
Arardım Kâbe'nin cansız taşında,
Mecâzi mahbûbun kara kaşında,
Benlikti, yolunda sonun başın da,
Allah'ın izniyle aşar dediler..
Tarsusi geniştir Hakk'ın rahmeti,
Lâkin çekeceksin biraz zahmeti,
Duymadın mı yoksa daha Ahmet'i?
İmtihân bu Aşkla başar dediler...
Kayıt Tarihi : 9.6.2017 07:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Önce hakkı öğren, sonra haklının kim olduğunu öğreneceksin.. (Hz. Ali)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!