Gözümü açtığımda şu dünyaya
Başladım hemen ağlamaya.
Başladım dost sandıklarımla sarılmaya
İnanma geçicidir dediler.
Sonra başladı okul hayatım
Çalışmıyordu en büyük kabahatim
Neticesiz kaldı sadakatım
Uğraşma boşuna dediler.
Yolda bir güzel gördüm.
İşte bu benim canım dedim.
Bu kalbi ona verdim.
Abayı yaktın dediler.
Aylar yılları kovaladı.
Bu kalp hep onu sayıkladı.
Pirinçten taşı ayıkladı.
Neye yarar dediler.
Duydum.Beni bırakmış.
Düğünü lüks salondaymış.
Yeni damat iş adamıymış
Normaldir dediler.
Kendimi verdim içkiye
Adım çıktı serseri diye
Diktirmek için gittim terziye
Bu kalp dikiş tutmaz dediler.
Ortada kaldım,kimsem yok mu?
Günahlarımı söyleyin çok mu?
Ölümü kaldıracak yok mu?
Belediye kaldırır dediler.
Erdem'im yeter bitsin bu çile
Ağır çekilmiyor artık bu file.
Bıktım el ayak öpe öpe
Devam et mecbursun dediler.
Kayıt Tarihi : 23.2.2009 18:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!