Dediler Şiiri - Sadık Yılmaz

Gurbetten gelince yârimi sordum
Günlerdir boynunu, büktü dediler
Kötü düşünmedim, iyiye yordum
Hasrete katlanmak, yüktü dediler

Yıllarca sabredip, yürek dağlamış
Döneceğim güne umut bağlamış
Hep sineye çekmiş içten ağlamış
Sessiz sessiz yaşlar, döktü dediler

O kendi halinde özgür ve hürmüş
Her sabah kalkınca, saçını örmüş
Onu fark edenler sahipsiz görmüş
Yâd eller üşüşmüş, çöktü dediler

Komşuyla arası düşüyormuş ters
Boş zamanlarında alıyormuş ders
Takdire şayanmış onda ki bu hırs
Okuma yazmayı, söktü dediler

Alıngan her şeye kulağı tıkmaz
Ne iş olsa olsun çalışır bıkmaz
Karanlık çökünce sokağa çıkmaz
Olur, olmaz şeyden, ürktü dediler

Herkes bir şey söyler nedir ki asıl
Ne iş yapıyormuş kazanmış nasıl
Dilin kemiği yok sözler, velhasıl
Üstünde giydiği, kürktü dediler

Arama diyorlar, değilmiş dengin
Biriyle görmüşler herif çok zengin
Rakip olamazsın, ismi de engin
Yabancı da değil, Türk’tü dediler

Tarih:09.04.2019____________