Dünya küçük bir anlık koyu ağaç gölgesi
Uyku ağır basınca gün palasta dediler
Yaratılan canlının iz bırakan bilgesi
Sevdayla buluşunca haber nasta dediler.
Eylemin has görevi nefeslerin arası
Boşluk doldurulmazsa çarpar yüze karası
Günah ile sevabın tüyle olur darası
İlim naçar kalınca gör terasta dediler.
Gelgitlere takılma zamanın yok freni
İstasyonda bekle dur kaçırmadan treni
Azrail ambulansı öttürürse sireni
Firak canın yakınca ondan hasta dediler.
Yelde elle savrulan harmanın buruk düzü
Geldi çattı ömrümün soğuk donduran güzü
Terbiye edemedim nefis denen öküzü
Ne var ki yontulunca şu kalasta dediler.
Kapı kapı dilensem ölsem dirilsem ölsem
Aynı aşkla severdim inan bin kere gelsem
Vallahi bana yeter huzurda bir kez gülsem
Bu gözler sulanınca yârin yasta dediler.
19.04.2016
Ahmet Çelik
Kayıt Tarihi : 21.4.2016 20:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!