Şu dünya denen yalan alemi,
Ebedi bir büyük hayat dediler.
Bilip bilmeyen alıp kalemi,
''Bu hayat ebedi sürer'' dediler.
Geçmişe bir bak ne kısa hayat,
Hepsi boş, ne villa, ne de yat.
Mirasın kaldıysa hayırsız evlat,
''Ölmeden mezarın kazar'' dediler.
Kanarken görürsen sen sar yarayı,
Dikilir görürsen yıkma binayı,
Çok önem verip de azma parayı,
''Kardeşi kardeşle bozar'' dediler.
Bir fırsat bulup da seyrana çıksak,
Şu yalan dünyaya tepeden baksak,
Küçücük insandan bir ibret alsak,
''Tek gerçek hayatta ölüm'' dediler.
Allah nasip etse, makama gitsek,
Çıkarırlar engel, olurlar köstek,
Hak uğruna şöyle iki laf etsek,
''Doğruyu söyleme kızar'' dediler.
Doymak bilmez, zengin sofra olursa,
''Yok'' der bir garip kapı çalarsa,
''Allah misafiri gelen'' olursa,
''Bir kalemde seni siler'' dediler.
Bir laf etmeden çok düşün taşın,
Burnunu sokarsan çok ağrır başın,
Fayda vermez sonra döktüğün yaşın,
''Düşenin dostu olmaz'' dediler.
İSA YILDIRAN
İsa YıldıranKayıt Tarihi : 1.12.2015 15:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Yıldıran](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/01/dediler-139.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!