Dedikodu Şiiri - Osman Erdoğmuş

Bir fındık kabuğunu malesef doldurmuyor,
Komşuluğun canına okuyor dedikodu.
Günlerce dinlesen de gerçeği buldurmuyor,
İnsanı halden hale sokuyor dedikodu.

Yılların dostlukları hiç uğruna bitiyor.
Yakın arkadaşını sana düşman ediyor.
En büyük sermayemiz zamanı mahvediyor.
Muhabbeti, sevgiyi yıkıyor dedikodu.

Demezsen esirindir zararı yok kimseye.
Komazsan yükün hafif takılmazsın tümseğe.
Anlatamazsın bir şey yoldan çıkmış asiye.
Lafı boğazımıza tıkıyor dedikodu.

Ne kadar dikkat etsen bulaşırsın yalana.
Söylediğin yalanlar, zarar vermez kılına.
İter seni denize sarılırsın yılana.
Sevdiğinin canını sıkıyor dedikodu.

Sosyal hayatı tahrip etmeden sezilmeli.
Büyümeden çıbanın kafası ezilmeli.
Toplumsal bir sorundur acilen çözülmeli.
Nefreti ilmek ilmek dokuyor dedikodu.

Kökünü kazımalı uğraşarak sanatla.
Ömrü geçirmeliyiz fenle, edebiyatla.
Çirkinlikler üstüne gitmeliyiz inatla.
Fıtratı ateşlerde yakıyor dedikodu.

Ahlakı parçalıyor, yok ediyor edebi.
Kardeşinin hakkına girmeyin diyor Nebi.
Rabbim haram kılmışsa elbet var bir sebebi.
Zirvede ilk sıraya çıkıyor dedikodu.