Dedikodu Şiiri - İsmail Baharşen

dün akşam geçerken bizim sokaktan
bir iki kadın oturmuş konuşuyorlardı
bilmiyorum bahsediyorlardı hangi konudan
ama hepsinin yüzünde aynı kin vardı
eve geldim ardından, kanu aynıydı
diller aynıydı sözler aynıydı..
bir yılan gibi sokuyorlardı birisini
ama kimdi neydi suçu nedendi..
boğazım sıkıştı,dilim tutuldu..
nefesim bir an kesilir gibi oldu
sevdiğim kızdı dedikodunun sebei
neymiş,zengin birine vermişler onu
başımı tuttum kulaklarımı tıkadım..
bu boş laflara ilk önce inanmadım..
sandımki içime düşen bir kurttu
acımasızca zalimce beni bitiriyordu..
ama geç olmadı gerçeği duymam..
bir telefon,sevdiğim kızdan geliyordu
ve titrek bir sesle biz ayrıldık diyordu..