Dediki Şiiri - Hatice Yıldız Yaşar

Telefonda susmak,
Öbür uçtan
Nefes sesi bile gelmese de.
Yine de
Telefonun iki ucundaki sessizlik
Öyle çok şey
Katar ve alır ki;
Gülümsediğini,
Gözlerinin bulutlandığını,
Heyecanlı bir göğsün
İnip kalkmalarını,
Yanaklardan yuvarlanan yaşları,
Gülümserken uzaklara
Ufka dalan gözleri.......
Vesaire....
Vesaire....
Arayanda,
Göz göze gelme riskinden kaçıp
Ancak
Yine de;
Diğerinin bilebilme olasılığının
Sıkıntısı.
...................
..................
Of.
Yine içim kabardı.
Ama birden.
Taşma noktasındaydım.
Aniden.
Gözlerim de, boğazım da ısındı.
Dedi ki;
-Evet.
Seninle ilgili çok şey yaşanıyor.
Ama...Evet doğru;
Haberdar değilsin.

(Mart 2001)