Dedi Dedim Şiiri - Mustafa Gülcan 1

Perçemiydi akşamın
Günün yüzüne düşen
Ben karanlık dedim
O gece dedi
Ay ışıgının gölgesiyle dövüşen
Ben yıldız dedim
O bulutlar dedi
Ne dedimse
Tersini söyledi hep
Ben dost dedim
Nerede dedi
Saatler ilerliyor dedim
Sabaha çok var dedi
Düşürdüm aklımdaki son tümceyi
Cebinden bir kalem çıkartıp verdi
Söyleme bana birşey
Sen yaz dedi
Şimdi çıksak yola dedim
Çok geç kaldık
Sabah ayaz dedi
Yollar uzak dedi
Bütün haritaları tutup
Sobaya attı
Biraz ısın dedi
Dedim uykusuzluguma bir bahane bulsana
Güldü baktı sustu gibi
Söylediklerimi anla dedi
Söylemediklerimi yaz dedi
Sen uykusuzlugun kıyısında biraz
Düş yoksulu gibisin şimdi
Dedim ki ben beni ararım bende
Dediki bendeki senler nerede
Aklımı devşirdim başıma
Göz kapaklarımı mandalla iliştirdim
Ellerimi koydum cebime
Dilime gem vurdum
Astı yüzünü
Sende mi dedi
Baktım sagıma soluma
Bende degil dedim
Sordu söylesene nerde dedi
Bacadan çıkan dumana baktı
İç geçirdi,selam söyle dedi
Bir garipti gözleri
Dokunsam aglayacaktı
Hüzün çiçekleri gibi
Elim saçlarına gitti
Başı omzuma düştü
Burdamısın dedi
Dokundum hüzün gözlerine
Burdayım dedim sessizce
Dayanamadım gecenin karasında
Savrulan kedere
Sustum söylemediklerim
Dile gelmesin diye
Baktı yüzüme hadi git dedi
Boynumu büküp yürüdüm
Seslendi giderken birden
Kal desem sana
Sabaha varana dek
Şiir yazsan bana
Ben dedim aklını yitirmiş bir deli
Yazsa bile bu şiir hiç bitmez ki
Birden arkasını dönüp gitti
Kalakaldım oracıkta söz bitti
Sukut gelip orta yere yerlesti
Artık bana hiç bir sey demeyecekti
İçimden dedim ki
kalsaydın olmazmıydı
Elinde bir bardak çay ile çıka geldi
Al dedi demlen zaman senindir
Bir hikayeye başla
İçinde ben olan
Beni anlatan
Benle başlayıp ben ile biten
İlk kez benden bir şey istemişti
Dip notları olmayan sayfalara
Notlar,sözcükler eklemişti
Dedim dedi diyerek
Sürmeliydi bu şiir
Oysa soguktu gece düşlerde bile
Belki o hiç gelmeyecekti
Kulagına söylemek istediklerimi bilmeyecekti
Hüznün çiçegiydi o
Olur olmaz zamanlarda
Boynunu büküp sessizce gidecekti
Döndügünde ben dedim diyecekti
Demişti,dediklerim onun dediklerine
Demediklerimdi,
Kulagına söylemediklerimi dedim
O bunu mutlaka bilmeliydi
Gecenin perçemiydi güne düşen
Güneş ayın arkasına saklanmıştı
Ben ebeydim yine
Bagırdım avaz avaz sobeeee diye
Önce ben dedim dedi...
Sobelendim yine hüzün gözlüme