Issız yol üstünde ağlayan güzel,
Titrek sesi ile ben dedi bana.
Güzel gel ağlama derdin bölüşek,
Baktı garip garip bön dedi bana.
Talihin okudum kara gözünde,
Sitem karı vardı ağu sözünde,
Pervaneler gibi aşkın közünde,
Yanarsın beyhude sen dedi bana.
Merhamet bol olur er oğlu erde,
Dedim çare olam sendeki derde,
Yoldaşın olayım gittiğin yerde,
Bu yolun sonu yok dön dedi bana.
Çiftci İsmail'im ne garip iştir,
Zamane bozuldu cefası güçtür,
Gamı pay etmeyen insanlık hiçtir,
Azdırma yaramı sen dedi bana.
Kayıt Tarihi : 2.4.2015 15:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Çiftci](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/02/dedi-33.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!