Dedeyim Ben Şiiri - Enver Hergüler

Soru verilse yegânen senin kimdir dünyada,
Torunum derdim, işte taht kurmuş kucağımda.
Fazla sormayın, dardayım, konuşamıyorum
Yırtarcasına çimdikliyor şimdi dudağımı
Bırakıp sökemeyince yerinden bıyığımı.

Küçücük parmağını gözüme sokamıyor diye
Kırdı, fırlatıp attı gözlüğümü bir köşeye.
Epey uğraştı, ter döktü lâkin becerdi,
Üç tel saçımdan, söküp ikisini yerinden
Bende katıla katıla gülmekten
Nerde ise olacaktım göbeğimden.

Her şeye rağmen pek memnunum halimden.
Galip çıkmış ve epey yorulmuş
Olacak ki mücadeleden
Duruldu ve “seni çok seviyorum dede”
Demek istercesine
Kulağımın dibinde mırıldandı, mırıldandı
Sonra o ufacık başını omzuma dayadı
Ve tatlı mı tatlı bir uykuya daldı.