DEDENİ ARATMASIN
Kazanına koyduğun dolacaktır tasına,
Öyle kat ki tuzunu mideni aratmasın!
Acı, tatlı doyduğun boğacaktır yasına,
Öyle tat ki tozunu gideni aratmasın!
Kusur, hata çıkarsa aramasın özünden,
Gönül, hatır yıkarsa kıramasın sözünden!
Senden olan ne varsa ıramasın gözünden,
Öyle güt ki kuzunu güdeni aratmasın!
Kimse olmasın bitap; bulak versin, bal versin!
Sözde kalmasın hitap; kulak versin, hal versin!
Her an okunsun kitap; ulak versin, dal versin!
Öyle çat ki kozunu bedeni aratmasın!
İster isen emreyle kir çıkar mı halıdan?
Yanıldıysan seyreyle kar gelir mi doludan?
Ne aldıysan devreyle bir önceki uludan,
Öyle sat ki pozunu nedeni aratmasın!
Şahan der ki izansız yorar ise gününü,
Şöhret bulmaz ilânsız, sorar ise ününü!
Yaşam olmaz plânsız, arar ise dününü
Öyle yap ki tezini dedeni aratmasın!
MEHMET ŞAHAN
09.01.2018-İstanbul
Kayıt Tarihi : 9.1.2018 00:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!