Dedemin Rahlesi Şiiri - Suphi Sekü

Dedenin rahlesine kurtcuklar uzak durur
Çünkü onu koruyan bilmediğim biri var
Ve duvarda bir saat nesli atiyi vurur
Geçmişle geleceğin arası şefaf duvar

İmbatlara yüklemiş kitaplar esrarını
Denizlerin nabzında atıyor kelimeler
Maverada bir gizem planlıyor yarını
Şiradan, süreyyadan, fısıldıyorsa kimler

Eskipüskü raflarda birkaç yıpranmış kitap
Yıldızları kapatmış kanayan sinesine
Kapaklar arasında muhatapsız bir hitap
Dinleyen göz kalmamış hak söyleyen sesine

Kilimin deseninde kanlı canlı bir bahar
Şahini bakışların nazarında canlanır
Sırların akışında akmakta leyl ve nehar
Mazi ve müstakbel, bir arada yaşanır

Ezeli ve ebedi, zaman aynı yumakta
Gergefte ilmek ilmek bilgelik işleniyor
Bütün hüner rüyada rüyaları kovmakta
Atılan her döğümde gelecek düşleniyor

Göğün göğsünü açmış, yerin kalbini yarmış
Nurdan neşteri vurmuş, en kanserli yaraya
En karanlık dehlizler şafak gibi ağarmış
Ruh yiyen zindanları dönüştürmüş sarayya

Bir sepet baş köşede yıldızlar dolup taşmış
Yamukyumuk bir ibrik deryaları saklıyor
Duvarda eski takvim nice asırlar aşmış
Sanki sihirli bir el karaları aklıyor

Bu rahlenin sırrına vakıf olayım derken
Birden taban yükseldi, üstüme indi tavan
Bu hal bir kurtcuk gibi beni bende ezerken
Elbet bir hal çaresini gösterecek yaratan