Koridoru yankısız seslerle dolu
Fısıldaşır beyazlar içerde kimin nereye gittiğinin ne önemi var
Anlatılıyor son demler geride kalan ebeveyinlere
İki kelime arasına sıkıştırılıyor kader, yaşar yaşamaz
Cep telefonu almış eline soytarı yüksek ses ile konuşuyor, pahalı bir marka
Kulağından girenlerin ne önemi var nasıl olsa girdiği yerden çıkıyor
Ağrı sızı karışıyor birbirine, hemşirenin eli değidi mi göğsüne
Utancından ağrısı saklanır yüreğine
Ucuzlamış insanlar bu adamların elinde farkında değiller
Artık sevenleri geride bekler
Susarlar susarlar ki konuştukları kıymete binsin
Umursamazlığın üstünde soğuk olma görüntüsü var
Beşi beş para etmez bu insanlar
Sanmayın yakarız kurunun yanında yaşı
Yetmiş sekizine gelmiş dedem yanında ben elli üç yıl daha erken
Siyahlar tek tük kalmış sakallarında bende ise beyazlar erken
Üşüyorum sorarken ağrısını belden aşağı dedi mi vurur anlıma sıcaklığı
Kayıt Tarihi : 5.10.2007 23:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysi Çakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/05/dedemin-beyazlari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!