Şimdi dağıtır mı bilmem bu cigara dumanı efkarımı, bu umarsız halimi alıp nerelere kaçsam, kaç denizde kaç balığın puluna alıp sıvasam hüznümü…kararmış bir bozkır gecesiyim az biraz rüzgar yesem dökülecek damlalar bulutlarımdan.
Buz tutmuş bir Ocak öğleden sonrası dünyalar yıkılmış başımıza DEDEM. Sanki hep o çamur sıvalı evin kapısından siyah şemsiyenle çıkıverecekmiş gibisin.”Evladım” deyip ağlayıverecekmişsin gibi, bizim için…
Şimdi oy oy oy diye ağlayarak dönüyoruz mezarından, o gözyaşları ve ömründeki tüm ince ve güzel ayrıntılar bizden yana elbet helal, asıl sen helal et bize bıraktığın güzel anıları….
Kafası çalışmaz olurmuş, duruverirmiş zaman insanın sevdiklerini kaybettiklerinde, biz işte onu yaşadık…(1/02/07) Ege Or.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
