Çalışırken, herkes seyre gelirdi,
Hızlı çalışmasına hayret ederdi,
Çalışma değil sanki yarışırdı,
İnsan değil, canlı bir robottu.
Dedemin lakabı; Pepik Ustaydı,
Aslı Kuyumcuoğlu Mustafa’ydı,
Ben küçükken o, ileri yaştaydı,
Yine de çalışırdı, canlı robottu.
Bir duvar örerken, halk seyrederdi,
Amele o’nun sesinden titrerdi,
Üç amele harç yetiştiremezdi,
Pepik Usta, sanki canlı robottu.
O’nun kocaman bir orağı vardı,
Tarlada ırgatlarla ekin biçerdi,
Kendisi üç kişilik çıkın tutardı,
Yine de ırgatlardan ileriydi.
Keşke bütün vatandaş öyle olsa,
Hepsi yapılır ne kadar iş varsa,
Milletim kimseye, muhtaç olmasa
Keşke yurttaşım bu robot gibi olsa!
Çalışırken, herkes seyre gelirdi,
Hızlı çalışmasına hayret ederdi,
Çalışma değil sanki yarışırdı,
İnsan değil, canlı bir robottu.
Dedemin lakabı; Pepik Ustaydı,
Aslı Kuyumcuoğlu Mustafa’ydı,
Ben küçükken o, ileri yaştaydı,
Yine de çalışırdı, canlı robottu.
Bir duvar örerken, halk seyrederdi,
Amele o’nun sesinden titrerdi,
Üç amele harç yetiştiremezdi,
Pepik Usta, sanki canlı robottu.
O’nun kocaman bir orağı vardı,
Tarlada ırgatlarla ekin biçerdi,
Kendisi üç kişilik çıkın tutardı,
Yine de ırgatlardan ileriydi.
Keşke bütün vatandaş öyle olsa,
Mehmet Çağlayan 2Kayıt Tarihi : 16.9.2019 23:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!