Dedeme Şiir (Bir büyük Adamın ölümü üzer ...

kendimi toparlayınca yazmak
yazmak sayfalarca
kitap kitap
bağıra bağıra
gırtlağımdan canımı kusana kadar
yazmak istiyorum
içimdeki ona olan sevgimi
bildirmek istiyorum dağa taşa

bir adam vardı derim doğacak çocuğuma,
elleri aha bu kadar büyük
gözleri bu kadar çakmak çakmak bakardı
bi güler di yer gök gülerdi
ay gibiydi yüzü yeri göğü aydınlatırdı,

ben görmedim onun cenazesini
ne kabrine konuluşunu
nede gözlerini yumup ta gidişini
inanmıyorum ki ölüşüne
o ölmedi ben görmedim ki öldüğünü
gitti o gitti
hep derdi bir sarı karı alacam diye
kaçmıştır işte bir sarı karıya
helal olsun ona
o bizi bırakmaz dedem beni bırakmaz
gelir bayramları
bana harçlık verir cebime üç beş sıkıştırır
onla yine konuşur yine kemal sunal filmlerine güleriz
o beni bırakmaz

nasıl diğer dedem uzak bir şehirde yaşıyor
ama arada gelip benim hatırımı soruyor
efe dedemde gelir beni kucaklar
elini öperim
bana gülümser
o gülsün ben ne isterse veririm
şimdi kim inanır ha kim inanır
onun o çok sevdiği zeytin ağaçlarının dibinde boylu boyunca uzanıp yattığına
kim inanır onun soluk alıp vermediğine
ulan o bir şişe şarapta bile ayakta kalacak güçtedir
o ki benim efe dedemdir.
siz görürsünüz bak
çıkıp gelecek o bir bayram

sabahı ben avluda boynuzundan tutarken kara keçinin
geçip başına hadi kes oğlum bekletme hayvanı diyecek
hepiniz göreceksiniz
benim efe dedem
dedem
gelecek
göreceksiniz
o beni komaz bir başıma
ağlamama gönlü varmaz
dedeciğim seni özledim
bu mektubumu oku daima ve ara sırada olsa gel yanıma.

yaşamak ne acı bir şey
sen ver ona bir insan
birde kafandan bir elli yıl
sonra alışsın ona adam
alıp götür bir anda ne biçim iş bu şimdi
anlamadım

volkan uluç