Dedem Ve Çocukluğum Şiiri - Mustafa Kurs

DEDEM VE ÇOCUKLUĞUM.

Dere kenarındaydı ve ıssızdı,
Dedemin kara değirmeni.
Babam tutardı elimden
Kara değirmenine giderdik
Dedemin.
Kara buğday dökerdi babam
Ap ak un olurdu
Akardı taşların arasından,
Şaşardım.
Soğuk suyun çevirdiği taşlara
Şaşardım esmer buğdaylardan
Ap ak ve sıcacık dökülen
Unlara şaşardım
Çayırına salıverilmiş atı
Dedemin,
Uzun yelelerinden tutarak
Dedemin çayırında
Dedemin atının atlardık sırtına
Al atın, kır atın,
Ben çocukluğumu
Geri istiyorum verin onu
Lanet olsun içine,
Teknolojik hayatın.
(16 MAYIS 09)