Dedem Öztürk Şiiri - Selaattin Çoban

İyi sanaatkardı kurtulmazdı hiç bir iş elinden
Saatlerce konuşsa kimse bıkmazdı dilinden
Yamaç yolu köyünden serhat Ardahan ilinden
Tam bir anadolu beyefendisiydi benim dedem

Başı sıkışan tüm insanların yardımına koşardı
Merhametliydi fakir fukara yetimlere coşardı
Çok mütavazi oldukça sakin bir hayat yaşardı
Tam bir anadolu beyefendisiydi benim dedem

Dost ve akrabaların biricik Mevlüt efendisiydi
Konuk severdi gerçek dostunda ta kendisiydi
Çalışmayı severdi çünkü işinin tam ehlisiydi
Tam bir anadolu beyefendisiydi benim dedem

Elinden hiç düşmezdi kelpeteni çivisi keseri
Kaptaşlar çeşmeler camilerde hep onun eseri
Nalbantlık ağaç işçiliği işleri temiz hemde seri
Tam bir anadolu beyefendisiydi benim dedem

Zonguldağı izmiri istanbulu hiçte az gezmedi
Onlarca acıyı yaşadı ama isyan edip bezmedi
Hayatında değil insanları karıcayı dahi ezmedi
Tam bir anadolu beyefendisiydi benim dedem

Çobanım dedem şu anda doksan dört yaşında
Emeği çoktur memleketimin toprağında taşında
Besmeleyle başlardı yapacağı işlerin başında
Tam bir anadolu beyefendisiydi benim dedem.