Dedem Korkut Şiiri - Mustafa Angın

DEDEM KORKUT SOY SOYLAMIŞ, BOY BOYLAMIŞ
GÖRELİM NE SÖYLEMİŞ.

Ey yârân-ı memdühu safâ!
Olasız gam hanesinden cudâ
Kimsenin yolunu yolsuza uğratmasın Hüda.
Diyeceğim şu;
Güleryüz, tatlı dil, can gövdeye mülk değil,
Kara sakaldan ak sakala erdim
Ne ki insanoğluyla başladı, hepsini gördüm.
Çisil çisil yağışlı bir sabah, dünyanın dörtyol ağzında durdum
Bir bir gördüm.
Yaşamak için ölenleri, ölmek için yaşayanları gördüm.
Yalanın baş köşeye oturtulduğunu,
Gerçeğin kapı dışarı edildiğini gördüm.
Zalimin akıttığı kanı gördüm,
Aldatılmış kadının gözyaşlarını gördüm,
Birinin ötekine yaptığını gördüm, çok gördüm
Nankörlüğü ayan beyan gördüm.
İnilti dolu, pişmanlık dolu ümitsiz evler gördüm
Saraylar gördüm, harcı masumların kanından,
Bu saraylarda sevişenleri gördüm,
İpeklere sarılmış, sırmalar takınmış ihaneti gördüm.
Zindanlar gördüm, zindanlarda suçlunun yanıbaşında
Suçsuzu da gördüm.
Dost yüzlü hasedi gördüm
Acizin hırsını gördüm
İftirayı gördüm, giyimli kuşamlı.
Hilenin koştuğu atı, deştiği kuyuları
Açtığı kapıları gördüm.
Merhameti, yıkık bir duvar dibinde ağlar gördüm
Tapınağa koşan günahkârları gördüm
İyiyi ayak altında, kötüyü baş üstünde gördüm.
Güneşli havada gördüm,
Yağışlı havada gördüm.
Çok gördüm.
Yarım gece, yarım gündüz
Gecemde gördüm, gündüzümde gördüm
Ne ki insanoğlu ile başladı
Hepsini gördüm.

DEDE KORKUT
(PTT Dergisi Ağustos 2000)