Gül meşk eder bülbül ile dalında
Yolunmaz ki derdi rahmetlik dedem
Zorda kalsan muhannetin ilinde
Kalınmaz ki derdi rahmetlik dedem
Kutsaldır aşk için çekilen çile
Sakın ha sevdanı düşürme dile
Öksüz, yetim ağlıyorken el ele
Gülünmez ki derdi rahmetlik dedem
Dil kemiksiz, zehirlidir bazısı
Küllenir, kapanmaz gönül sızısı
Her ne yaparsan yap alın yazısı
Silinmez ki derdi rahmetlik dedem
Eden ettiğini elbette bulur
Yapanın yaptığı sanma kâr kalır
İyilikler unutulur gün gelir
Bilinmez ki derdi rahmetlik dedem
Hainin yüzüne tükür ya da kus
Vallahi, billahi utanmaz deyyus
Ne arasın onda şeref, ar, namus
Bulunmaz ki derdi rahmetlik dedem
Helal de, haram da durur önünde
Devlet malı kayda değer en önde
Tüy’ bitmemiş yetim hakkı var onda
Çalınmaz ki derdi rahmetlik dedem
İnsanoğlu ta Âdem’den bu yana
Hepten Kâbil olmuş kastetmiş cana
Temizler mi acep soksam ummana
Dalınmaz ki derdi rahmetlik dedem
Elazığ / 09 Kasım 2022
Kayıt Tarihi : 9.11.2022 10:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Aşk", "Işk" kökünden türetilen bir kelime olup, mana olarak da, sevenin sevdiği kişiyi -tıpkı sarmaşığın kendisine payandalık yapan canlı ağaçlara yaptığı gibi- severken boğup öldürmesi demektir.
"Sevda" , yeni dilde ve tıp dilinde adına "Melankoli" denilen çok tehlikeli bir akıl ve ruh hastalığının eski dildeki adıdır ki, daha ziyade "Kara sevda" olarak tesmiye edilir.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
TÜM YORUMLAR (1)