Dedem Şiiri - Ümit Turhan

Rüyam da sanki dargındın bana,
Hüznü-perişan uyandım birden.
Hasretimi nasıl anlatsam sana,
Kaleme kağıda sarıldım birden.

Bazen diyorum, "ne vardı gitsen",
Hasretlerini bi nebze silsen,
Ne kadar pişmanım şu an da bilsen,
Kalksan da mezarından, affettim desen.

Kıymetini daha çok bilmek isterdim,
Gözyaşımı senle silmek isterdim,
Dedem, sana daha çok doymak isterdim,
Gelsen de, oğlum burdayım desen.

Köy yolunda, ayaklarım geri gidiyor,
Sensiz bayramların feri gidiyor,
Neşesi, coşkusu, tadı.gidiyor,
Kapıyı açsan da hoşgeldin desen.

Girsem içeriye elini öpsem,
Bütün hasretimle sarılıversem,
Dizinin dibinde öylece kalsam,
Senin sesin ile uykuya dalsam.

Gözün hiç arkada kalmasın sakın,
Ne çok sevenin varmış; eş, dost, yakın,
Biz de seni unuturuz sanma ha sakın,
Elbet kavuşuruz dedem, belki de yakın.