Dedem Şiiri - Aynur Durmuş

DEDEM
Melek babanneler
Melek dedeler
Ana baba gibiler
Gerçek sevgiler

Sevgileri ömürlük
Derinlere gömdük
Sevgi sevgi sevgi
Dillerde sahi övdük

Kar yağsada unutulmaz
Anılarına hiç doyulmaz
Dedem göçsede kopulmaz
Ta şuramdan aşkı sorulmaz

Kurnaz değildi melekti
Tek yaptıkları sevmekti
Sanki melekti melekti
Ceketini iliklerdi

Hayalde iki kelebek
Uçuyor gerçek severek
Ömürlük yeltelenerek
Unutulmaz iki melek

Dedem hiç oturmaz dı
Yorulmak nedir bilmezdi
Babannemi hiç üzmezdi
Akla zarara bile gelmezdi

Tahtabaş tır lakabı
Çalışmaktı ahbabı
Gece gündüz cananı
Babannemi sarmaktı

Ne güzeldi sevmeleri
Karşılıksız vermeleri
Tartışsalarda komiklikleri
Çıkmaz aklımdan sevmeleri

Gösteriş yoktu
Paylaşmak tokluktu
Kalpten kalbe yoldu
Yürekler her an konuşuyordu

Oynaşırlardı ara sıra
Komiklikti yanı sıra
Dedem aşıktı hep ona
Bir çift mavi gözüne sevda

El üstünde tutardı meleğini
Üşür diye giydirirdi yeleğini
Ayrı yatsalarda ikisi
Sabah tek yatakta birlikleri

Sevgi sevgi sevgi
Hiç değildi sahte vergi
Babannemi sevişi
Unutulmaz dedemin gidişi

Elinde gügüm gezerdi
Evini çok severdi
Derdi hep babannemdi
Ellerini yüzünü mavi gözlerini

Dağdan gelir ılık suyunu
Bilirdi huyunu suyunu
Tutardı el üstünde onu
Hastayım mustafam oyunu

Tiyatroluk tu sanki
Mahzun halleri
Bırakmadı hiç elini
Kırdı aşkın belini

Ne güzeldi ikisi
Dililerinde manisi
Doyuzmadı sohbeti
Unutulmaz ikilisi

Canımdan silemezler
Bu dünyadan gidemezler
Gözyaşlarımı silemezler
Kurumaz göz ucunda nehirler
Aynur Durmuş