Dedem...
on dört yıl oldu
bu menzilden gideli
Dağ gibi adamdı o
saf ve temiz bir kalbi
kara görünen mavi gözleri vardı
belki de yaşadığı acı hayatı gibi
o bir sevgi...
bir şefkat abidesiydi
beni en çok o anlardı
en çokta o severdi
belki de benim için
sağlam bir mesken
güvenli bir kale idi
gözlerinden gelen yaşlardı
onu bana hatırlatan
belki bana ağlardı
belki de zamanın yalan rengine
sanki bir rüya misali
gözlerimi açınca sen yoksun dedem
22 mayıs 2013
Ayhan BaydilKayıt Tarihi : 14.4.2017 22:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayhan Baydil](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/14/dedem-62.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!