Dedem Şiiri - Yakup Onat

Dedem gelir hep aklıma.
Sokağı döndüm mü.
Sürü peşi sıra uzar…
En sevdiği yer sofaydı.
Merdiven altıydı belki de.
Pencereye oturur ya sigara tüttürür,
Ya masal anlatır.
Ya menkıbesin okur,
Kitab- ı Ebu Müslüm,Battalgazi.
Dedem benim bir allame-i cihandı.
Okuma aşkını ben onda gördüm.
Anladım.
Nerdeyse kitaplarını da götürecekti.
Dua dilinden,tesbih elinden düşmezdi.
Kutup yıldızımızdın sen.
Yönümü şaşırdım ben,sen gittin.
Uğurlar ola dedeciğim.