Demirciydi dedem
Kızgın demire şekil verirdi
Yardım ederdim
Körük çekerdim ocağına
Dişlerini sıkarak döverdi demiri
Çekici hızlı hızlı savurarak
Sarma sigarası hep ağzındaydı
Derin bir 'Of! ..' çekerdi ara sıra
Şarkılar söylerdi
Yanıma diz çöker
Gençliğini anlatırdı
Konuşurken
Bir körük gibi nefes nefese
Gözleri kızgın bir çelik gibi parlak
Elleri bir balyoz gibi olurdu
Ve şöyle derdi
'İyi tanı bu ocağı! ..'
Kayıt Tarihi : 15.4.2008 17:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)