Masallar anlatırdı dedem
Uzun kış gecelerinde
Odamız buz keserdi üşürdük
Gaz lambasının titrek ışığında gülgemiz büyürken
Biz küçülürdük
Biz masalı 'masal' diye dinlerdik
Dedem masallara inanırdı
Bülbülün güle sevdalanması
Aşkından tutuşup yanması gerçekti
O çile çeken bülbülü sesinden tanırdı
Kaf dağının ardında geçerdi masallar
Giden gören olmasa da
Kaf dağının ardı diye bır yer vardı
Cinler devler yedi başlı ejderhalar
O dağın ardında yaşardı
Elli yıl önce öldü dedem
Ben on bir yaşındaydım
O şimdi rüyalarımda dolaşıyor
Elinde gürz dilinde sevda türküsü
Kaf dağının ardında devlerle savaşıyor
Kayıt Tarihi : 12.11.2006 19:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimimiz öyküyü ‘öykü’olarak okuduk; kimimiz,ileride yazılacak öykülerin kahramanı olmaya özenecek kadar,inandık öykülere...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!