DEDEM
Göstesinle ozancığın arası
Arasında boz dumanlar durası
Yokmuydu haydar dedemin babası
Saldı ozancık eline haydarı
Haydarada verdiler Hülya avşarı
Cildim bozulur diye Doğurmadı
Hazım ile hacıyı Kiraz ile Ayşe yi
Aldılar güllüyü buldular püsküllüyü
Haydar senin ne bu çektiklerin
Afşar ile güllüden
Ne varsada güllüde varmış
Cilvenin aslı avşardaymış
Dalında yettirmeden yediler dedemi
İlk göz ağrısıydı avşar son olmadı
Güllü gibisi de kolay bulunmadı
Sallana sallana giderdi yolu
Taş üstüne oturmazdı doğru
Mal avşarın malıydı.
Yokmuydu o kadar gülünün
Haydar senin ne bu çektiklerin
Afşar ile güllüden.
Sözün özü Dede Durmuş ÜNAL
Dede Durmuş ÜnalKayıt Tarihi : 24.9.2006 17:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
dedemin göstesin köyünden ozancık köyüne geliş hikayesi dedemin bobası deli mehmet ali varmış bol kadın almış atı cayıra salmış çocuklarını her biride bir yerlere dagılmış dedemdemide ozancığa salmış köylü onu çok sevmiş avşar isimli bir kızı ona vermiş dedemde muradına ermiş avşar buna çocuk verememiş 4 yıl avşar dedemle evli kalmış üzerin güllüyü kendi kuma almış ondanda döt çocuk olmuş gülü doğurmuş çocuk avşarın olmuş dedem ev icine girmiş emek benim kar dedemin olmuş
TÜM YORUMLAR (1)