Dedem Şiiri - Yılmaz Türkyılmaz

Gönül adamısın,
Hoşgörün, civanmertliğin,
Babacanlığın timsalisin dedem...

Toprak kokuyorsun dedem!
Çam kokuyorsun orman orman.
Çayırı, çiçeği,
Ceylanı, kekliği,
Mantarı, madımağı, sen tanırsın.
Karlı dağları,
Lale sümbüllü yaylaları sen bilirsin dedem...

Barut kokuyorsun,
Cepheden cepheye koşmayı,
Girip çıktığın siperleri sen tanıyorsun dedem...

Tabakandan tütün sarıyorsun yine!
Çarık giyorsun,
Kuru ekmek yiyorsun,
Şapkanı ters çevirip gözelerden su içiyorsun dedem...

Sözünü dudaktan,
Gözünü budaktan sakınmıyorsun.
Dik durmayı,
Onurlu yaşamayı senden öğrendik.
Sana çok ihtiyacımız var,
Seni çok ama çok özledik dedem...

19.03.1990/DİYARBAKIR