Dedektif Güzel. Şiiri - Mustafa Demirbaş

Destanlar yazsan bile, hepsi inan nafile,
Bulunmaz bir nimetmiş, şuna da bakın hele,
Aklı ve sezileri güçlü değilmiş meğer,
Koşturursun peşinden, aptal olursan eğer...

Yalancı baharların, yabani gül kurusu,
Sorsan! Heran içinde, vardır Allah korkusu....
Mutluluğu hiç değil, çocukluğu arıyor,
Aklı pek keskinmiş ya, yalancıktan ağlıyor...

Dedektif bayan bontmuş, ona kalırsak yandık,
Biz bu masalları, dinlemekten usandık...
Gözünün önünü farketmeyen güzel kız! ! ! ! ? ? ?
Güzellik bende derya ağzında olmuş sakız! ! ! !

Zevk alıyor hayalden, gerçeği göremez ki? ? ? ?
Mutluluk uçtu gitti, ruhları bilemez ki,
Çekingen pek de ürkek, böyle aşka gidilmez!
Bu kalp çok hassastır, O’na teslim edilmez...

Aklı sıraca gizem, yokluklar içinde sır,
Bunun gibi niceler, yaşadı bir çok asır,
Şehevi bakışları, kandıramaz bu ruhu,
Melekler üzülüyor, yoktur izan güruhu! ! !

Sende güzel fizik var, bende kimya yok kızım,
Bir gün erir gidersin, düşer elinden sazın,
Bu bebek yüzlü prens, senin için hayal düş! ! !
Sen gene, olmadık girdaplara gir de düş,

İpek böceği gibi, kozasına güvenir,
Akıl mantığa değil, azasına güvenir,
Benimle dans en son şans, o da kaçtı güzelim,
Böyle kaprisli şeyi, eleklerden süzelim....

Sen hayalin peşinde, yılları yitirirsin,
Akıl mantık çalışmaz, Kendini bitirirsin...
Aradığın nur değil, bilinmez dipsiz kuyu,
Bitirmeyeceksin elbet, gaflet denen uykuyu...

İpek, melek, dedektif, ah bir de hava ekle,
Sen olmayan güneşi, hayal ruhunda bekle....
Tenekeler toplanır, hurdacının kralı,
Ben cennetli sanmıştım, meğer o da dünyalı...

MUSTAFA DEMİRBAŞ-20 MAYIS 2003