Dededen Toruna Nasihat

Torun bir gün dedesine, ilginç bir soru sordu
Annem ile babam neden, hep kavga ediyordu?
Dede gülüp bebesine, şaşarak bakıp durdu
Anladı torun meraklı, Dinle Evlat! diyordu

Bir zamanlar ben ninene, zil zurna âşık oldum
Dediler ki istesene, düşündüm kafa yordum
İstemeye her gidene, vermez babası duydum
Baba da keçi inatlı, istedim vermiyordu

Hemen katırıma bindim, tez yola koyulacam
Sonunda kafaya taktım, neneni kaçıracam
Silahı belime sardım, mermiyi dolduracam
Katır aheste adımlı, Nenen yol gözlüyordu

Küçük bir bohça beklerken, iki valizle geldi
Katıra valiz yüklerken, hayvanın canı bezdi
Emektar dizler titrerken, nenen de biniverdi
Katırın kalmaz mecali, bir türlü gitmiyordu

Katır, eğer gitmez isen, sayarım üçe kadar
Üçten sonra bekler isen, namlu da sana bakar
BİR, İKİ ve ÜÇ ü saydım, katır inada yatar
Vurdum orda emektarı, bir seksen yatıyordu.

Nenen de o cırtlak sesle, başladı dırdırına
Güya hayvanı vurmamla, düşmüş yük telaşına
Valizleri taşımakla, şikâyeti hep bana
Ona yönelip “BİR” dedim, korkudan titriyordu

O gün bu gündür hiç ninen, “İKİ” yi dedirtmedi.
Saygıyı hiç eksiltmeden, bana hep huzur verdi
Baban, beni dinlemeden, dizgini ele verdi
Torun her şeyi anladı, durmadan gülüyordu….