Dedeciğim Şiiri - Önder Alkan

Ansızın gidişin bir şaka gibi
Bu gerçek beynime girmiyor dede
Aldı seni bizden mülkün sahibi
Öldüğüne dilim varmıyor dede

İftar eder etmez çıktın namaza
Seninle gelmemek bana hep ceza
Ne biçim bir hata nasıl bir kaza
Kudurdu sorular durmuyor dede

Yatağın üstünde cansız bedenin
Dediler vadesi doldu dedenin
Kocaman bir meçhul ölüm nedenin
Bu işe hiç aklım ermiyor dede

Ruhunu incitmek değil niyetim
Sensiz yollar yasta, camiler yetim
Her ezan sesiyle artar hasretim
Yokluğun hiç aman vermiyor dede

Dostlar göz pınarım kurudu sanır
Bilmezler yastığım neden ıslanır
Sessiz hıçkırığım göğe uzanır
Zaman bu yarayı sarmıyor dede

Önder’in Ö’sünün noktasıyken ben
Ömrünü adayıp sendin büyüten
Sensizlik kalbime ne etti bilsen
Gözlerim bakıyor görmüyor dede

Yeniden görürüm yine elbette
Annemi, ninemi, seni ahrette
İnşallah nasipse belki cennette
Ruhum başka hayal kurmuyor dede

(3 Ağustos 2013 Tirebolu)