Dede Ve Torunu Akif

Güneşin tenteneler arasından
Kareli gölgeler bıraktığı cilalı sofada
Kahvaltı hazırlanıyordu
Ve yeni bir gün kepenklerini açacaktı hayata.
Akça pakça bir çocuk emekliyordu sofada
Başını kaldırıp masaya baktı
İskemlede oturan
Dedesinin yüzü ile karşılaştı
Akif oğlum dedi dedesi ona
Ve aldı kucağına
Dışardan traktör sesleri geliyordu
Temiz camlardan güneş geliyırdu
Dededen ılık bir sevgi akıyordu
Evin içine
Kasabada bir ev evde aile
Ailede neşe vardı
Çok seneler önce.
Toprak hep taze
Rahmet hep körpe
Deniz hep aynı yerinde
Peki
O güzel insanlar şimdi nerede.