Dede Nasihati Şiiri - Yusuf Tuna

Dedem nasihat etmişti bana,
Bu nasihat ha bana,ha sana.

Atın su içtiği yerden iç,
At ölse bile pis su içmez,
Eşeğin geçtiği yerden geç,
O çamurlu yerden geçmez.

Kilimi ağaç dibine ser,
İçinde kurt olan meyve ye.
Harımı bahçe önüne ger,
Sızlanma ,haline şükür de.

Köstebek yerine ağaç dik,
Ağacın yanına bir ev kur.
Diktiğin ağaçlara su dök,
Yazın ağaç gölgesinde dur.

Evinin önüne kuyu kaz,
İnsanlar sıcakta su içsin.
Sahilde sıcak olursa yaz,
Yörük olan yaylaya göçsün.

Tavuğun yattığı vakit yat,
Uyandığı vakitte uyan.
Dünyada bineğin olsun at,
Gittiğin yolda kalma yayan.

Yeşilliklerden bolca yiyin,
Elin ayağın güçlü olsun.
Soğuk olunca sıkı giyin,
Senin vücudun sıcak kalsın.

Sıcakta denize girip yüz,
Balık gibi serin kalasın.
Yaprak dökülüp gelince güz,
Kışa hazırlıklı olasın.

Yere değil gök yüzüne bak,
Aklınız daha zeki olur.
Dert çekene sabır versin Hak,
Derdi olanlar derman bulur.

Çok konuşma susmayı dene,
Kalbinde sakinlik oluşur.
Sen haline şükür et yine,
Şükür ile sevgin gelişir.