Dede Torun Kavgası Şiiri - Ali Karaca

Dedem kendi kendine konuşup duruyordu,
Hem de yeni nesile lanet savuruyordu.

Dedim dede bu ne hal, ne için kızıyorsun,
Neden kendi kendine okuyup yazıyorsun?

Bir ah çekip başladı dertlerini dökmeye,
Hem de beni uyadı, iyice dinle diye.

Eskiden sevgi, saygı, büyüğe hürmet vardı,
Şimdi şu hale bakın, her yeri gaflet sardı.

Bir an olsun çıkmazdık, büyüklerin sözünden,
Tebessüm hiç gitmezdi, dedelerin yüzünden.

Dizine otururdum, dedem beni severdi,
Bu nesilin ümidi, sen olacaksın derdi.

Bizi bir dakka bile yanından ayırmazdı,
Bizimle ilgilenir, katiyyen usanmazdı.

Çok küçükken öğretti, Kuranı Peygamderi,
Bir bir anlattı, bana Uhut Bedir Hayberi.

Beş yaşında öğrendim namazımı kılmayı,
İstemezdim dedemin yanından ayrılmayı.

Elimizden tutarak camiye götürürdü,
Bir an bile yanından ayırmadan yürürdü.

Her sabah kalkışında ellerini öperdik,
Dizlerine oturup çorbamızı içerdik.

Ninelerimiz bizi yere koymazdı bile,
Nerede böyle nine şimdi var mı, nafile.

Sohbet odalarına dedemizle giderdik,
Söylenilen her sözü o anda ezberlerdik.

Şimdi ki torunlarda gelmiyor dedesine,
Moruk deyip çıkıyor ihtiyar ninesine.

Meyil vermiş oyuna bilmiyor Fatiha’yı,
Öğrenememiş daha ufacık bir duayı.

Başka bir şey bilmiyor işi gücü hep oyun,
Bir tek işe vermiyor ne kulak ne de boyun.

Bir türlü anlamadım bu gençlere ne olmuş,
Sanki eskisi gitmiş başka bir nesil gelmiş.

Bu yüzden benim yaram iyi olmuyor evlat,
Çaresizlik içinde artıyor derdim kat kat.

Dedemin maksatını çok iyi anlamıştım,
Müsadesini alıp konuşmaya başladım.

Peki dede kabahat bir tek bizde mi dersin,
Bilmem neden kendini bir köşeye çekersin.

Deden sana öğretmiş kuranını dinini,
Sen neden öğretmedin kim engelledi seni.

Yalınız gidip geldin mescide ve camiye,
Bize hiç dedin mi ki haydi gidelim diye.

Nasil olsa ilerde öğrenirsiniz dedin,
Fakat biz cahil kaldık sen bunlari bilmedin.

Söyle neden uymadın sen dedeyin sözüne,
Bu halini bir görse tükürmez mi yüzüne.

Baş tacı yapmadınız bu kutsal emaneti,
Nefretle anacaktır ilerde sizi atii.

Neden öğretmediniz Rasul’ü Peygamberi,
Sorumlu tutacağım mahşerde de sizleri.

Siz kuranı çiğneyip yan gelerek yattınız,
Üç günlük dünya için ahireti sattınız.

Bu sözüm sana değil bütün büyükleredir,
Siz bunu hak ettiniz ne söylesem yeridir.

Bitti artık bu nesil kesin ümidinizi
Bilmem ki toprak nasıl kabul edecek sizi.

Yok olmak üzeredir bıraktığınız nesil,
Hayırla anmayacak bunu artık iyi bil.

Torunumuz var diye anmayınız bir daha,
Yollamaz ardınızdan ne İhlas ne Fatiha

Şiirlerle Yaşamak Adlı Kitabımdan.