Dede Nerdesin Şiiri - Veysel Eraslan

Bak yine belirdi çamlığın süsü
SOGLUĞ’ a kar düştü dede nerdesin?
Sanki telli duvak mevsimin sisi
İçime kor düştü dede nerdesin?

Ziyanın atını yılkıda gördüm
Tutup kuyruğunu yelesin ördüm
Yine tazelendi onulmaz derdim
Aklıma yar düştü dede nerdesin?

Bazlama yapardık tandır başında
Kaşıklar tokuşur ara başında
Acemi avcılar keklik peşinde
Köyüne dar düştü dede nerdesin?

Yufkayı gevretsek mangalda harda
Koynuna alsan ya karanlıklarda
Daha anlatacak çok şeyim varda
Payıma zır düştü dede nerdesin?

Beyaz sakalında neler düşlerdim
Her teline bin bir hayal işlerdim
En mutlu günüme senle başlardım
Ayrılık er düştü dede nerdesin?

Veysel’i sorarsan kısıldı sesim
Çıksam laleliğe yetmez nefesim
Dar gelir ufkuma gönül kafesim
Saçıma kır düştü dede nerdesin?

4–12–12
Veysel ERASLAN
Yozgat