Ah, ne güzel oyunların var,
Oyun ufku açar,
Mutluluk saçar
Durma oyna çocuk.
Bak torun,
Ekmek kadar su kadar ihtiyaç çocuklara oyun,
Önce oyuna doyun.
Uzar aklın boyun,
Kolay çözülür sorun,
Hayatın kendisi de bir oyun,
Verme hiç boşluk
Durma oyna çocuk.
Kalbin ayaklandı,
Kanın temizlenip aklandı,
Obezite korkup saklandı
Al al oldu yanakların bayraklandı,
Durma oyna çocuk.
İki parlak göz, iki ufak kulak,
Görüyor ve dinliyor beni pürdikkat!
Takılım da göğsüne mavi boncuk,
Nazar değmesin,
Kimse kaş göz eğmesin,
Durma oyna çocuk.
Oh maşallah, ne kadar sıklaştı,
Alıp verdiğin soluk,
Hava atıyor resmen ciğerlerin.
Ruhun kabına sığmıyor,
Bu ne bolluk,
Durma oyna çocuk!
Necip Zeybek
Kayıt Tarihi : 23.6.2020 23:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necip Zeybek](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/23/dede-ile-torun-7-oyun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!