Ne gün gördün, ne boş bir zaman,
Dostuna dost, düşmana yaman
Hakk’a karşı ne büyük iman,
Adaletten ayrılmam inan…
Toprağa ne kadar bağlıydın,
Yeşil, bahçe, tarla dolandın.
Ne hak yedin ne de yedirdin,
Yazmasını bilmeyen aydın…
Senin sözün bana ant olsun,
Kara talih, bırak kahrolsun
On sekiz Mart, yıl seksen dokuz
Yerin cennet, ruhun şad olsun…
İstanbul, 1989
Gündüz GüneşKayıt Tarihi : 8.1.2008 09:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!