Ah! Bir bağlayabilseydim belime Eliflamet kuşağını,
Giyebilsem ah o tennure çilegah giysisini,
Takabilseydim boynuma tığy-bent kemendini,
Ah! Kazıyıp söke bileydim beşeri nefs yüklü yüreğimi…
Ey insafsız nefsim! Elbet erişirdim ilhamı Mülhime’ye,
Kurtulup murada ulaşırdım Nefs-i Zekiye’ye,
Şek şüpheden arınır kavuşurdum Radiyye’ye,
Kazıyıp sökebilsem içimden beşeri nefs yüklü yüreğimi…
Hak’ın kula ikramı ulu aklı sakın gereksizliğe yorma,
Beşeriyetin gölgesine sığınır,ardına saklanır durma,
Cenaze gibi insanlara binip sırtlara yük olma
Ah! Kazıyıp sökebileydim beşeri nefs yüklü yüreğimi…
Dört yanda parlayan, ışık saçan kandil ol,
Yürekler sırçadandır içinde ki o nuru bul,
İman ve inanç en hakiki delil en reddedilmez yol,
Kazıyıp sökebilsem içimden beşeri nefs yüklü yüreğimi…
Dedikoduya yol verme,gıybetten uzak dur,
Yoksa aşamazsın önünde yükselir yol denen o sur,
Nefsini terbiye et olmazsa ölümüne ölümüne vur,
Ah! Kazıyıp söke bileydim beşeri nefs yüklü yüreğimi…
Ey Decaal nefsim! Yeter secde eyle Allah rızasına,
Çıkar,soyun at çirkinliği,girme günahkarlar hızasına,
Kanma üç beş fani hevesine ne de inan bazısına….
Ah! Kazıyıp sökebileydim beşeri nefs yüklü yüreğimi…
Ey Yüreğim! Yeter bunca yıl külfetine katlandığım,
Türlü türlü dünyevi cevr ü cefana,çilene dayandığım,
Boş boşuna olmaz hayale kapılıp ateşinde yandığım,
Kazıyıp sökebilsem içimden beşeri nefs yüklü yüreğimi…
Bundan böyle talip ol Yaradan’ın HAK kulluğuna,
İman eyle aklar akı,saflar safı o emsalsiz duruluğuna,
Can koy,baş ver yoluna, emir eylediği buyruğuna,
Ah! Kazıyıp söke bileydim beşeri nefs yüklü yüreğimi…
“ Leyla! Leyla “deyip Leyla’sını bulanda“Sen değilsin tabibim…”
Behr-i çöllerde serap Leyla,şah damarı der “ Habib’im,Habib’im “
Yaradan aşkıyla yanan, Mecnun olmak gerek EY! KALBİM,
Kazıyıp sökebilsem içimden beşeri nefs yüklü yüreğimi…
Kayıt Tarihi : 22.2.2008 15:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eliflamet: Mevlevilerin taktığı kuşak, Tennüre: Mevlevilerin çile için giydikleri giysi, Tığy-bent: Bektaşiler de tarikata girecek kişinin boynuna takılan kementin orta yerinde 2 veya 3 düğüm bulunan(mücerret erkanına alınma durumuna göre...) ve Mürşit tarafından boynundan çıkarılıp beline bağlanan kement. Mülhime: İyilikler ilham eden bu kabiliyete erişen nefs, Nefs-i Zekiye: Özünün temizlenmesi,kurtuluşa eren nefs, Radiyye: iyice inanmış,şüpheden arınmış nefs…
Çıkar,soyun at çirkinliği,girme günahkarlar hızasına,
Kanma üç beş fani hevesine ne de inan bazısına….
Ah! Kazıyıp söke bileydim beşeri nefs yüklü yüreğimi…
Zalim nefs....
Yükü atılsın artık yüreklerden diyorum ve bu uhrevi duygularla yazılmış şiirden dolayı yazan yüreği kutluyorum...
Gönlünce olsun.
Sevgimle
Muhabbetiniz daim olsun ve bizlere şiir olarak sunulsun hep.
tebrikler, saygılar
Behri çöllerde serap Leyla,şah damarı der “ Habip’im,Habip’im “
Yaradan aşkıyla yanan, Mecnun olmak gerek EY KALBİM,
Kazıyıp söke bilsem içimden beşeri nefs yüklü yüreğimi…
Yüreğiniz,kaleminiz hiç durmasın. Sağlıkla kalın.
TÜM YORUMLAR (5)