-''At martini de, bre Hasan, dağlar inlesin! '' denilerek şımartılanların ervahına ve ahfadına ithaf olunur.-
Nağrayı basan
Debreli Hasan,
Ses, kendi sesin;
Korkmaktan usan!
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta