Ağlasan yüzümde
gülen bir sahra oluşur
binbir yüzlere ç/ölüm olsun
yaşayan özüm
Emek ise emek!
yürek mi yürek
atarım acılarımı içime
yalın-yapıldak
yalın ayak yürürürüm
duru
ve
derin bir pınarın başına ulaşıncaya değin.
debisine bırakırım.
Sahi;
sizi,
bugünde naftalin kokusuna sarıp sarmaladım
bağışlayın üşengeçliğimi
kaç sevdanın kıyısından teğet kaçamak geçtiniz..?
Kayıt Tarihi : 3.3.2012 23:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!