Debbağ Şiiri - Ülker Ercihan

saman yaprak defterlerde
otlaya otlaya büyüdü
bu süttenağzı yanmış...

desem ki taştan taşa
desem ki yardan yara
desem ki meleye meleye
iyice sayamadım yaşı kaç
büyümüşte küçülmüş
ütüzlemiş yeri gelmiş
kızmış dmo nun kara bahtlı kalemine
hoşgitmiş
ikindiyle akşam rivayetle
arası kopar kıyamet...

bu dün artık hayıflanmanın vakti geçmiştir
çoktan karıncalanmıştır tabanları
yazsam olmaz
yazmasam beş parmağın beşi bir...

olur mu kabul
etsem tövbe
kaç ahit bozulur sandıkta
maveraya dair
kader...

işte değirmi ay
ay debbağ
ay dillemma
saman yaprak deftere
düşer gölgesi...

gölgemin ayakları yok
sadrından prangalı bana
her karanlık
her karanlık
lık
lık
lık.............