De'vr Şiiri - Psigareşh Wolfruso

Sen acılarına aşıktın,
Bense balkonunda misafir ettiğin bir yolcu. yoldan geçen...
Senin yüklendiğin derd, gam ve keder onlardan kopmayacak gibiydin...
Seninle beraber büyümüşlerdi bu lal-ı zamanda...

Söylendikçe büyüyordu dertlerin,
Çalışmaktan nasırlaşmış ellerin,
Hafif nemli ve parıldayan gözlerin,

Burası bilgelik tanrıçasının öldüğü yer,
Huşu ağacı yok, kökleri dünyaya uzanmıyor artık..
Sevgi mi? Ateşe ağzı ile su taşıyan karınca kadar.
Merhamet mi? Ne gezer devrin insanında...