(De) Sibel Şiiri - Mustafa Ergin Kılıç

Su
ömrün önünde akması için
kucağında nilüferlerle

Şiir
bundan güzel ne yazabilir ömre şair
gece attım imzasını
bembeyaz tuvalin derinliğine.

Üzüm
tane isterken bağ bağışladı tanrı
salkım olup bir asmaya
tutunmasından korktum.

güz e l
ışığın kırıldığını gözlerinde gördüm
güneş mahçup.

Filiz
balkona oturup çiçekliğimle
bahar bekledik
ısrarla akasya kokmadan
dikilmeden alaca akşamlara tan sökümlerine
gelemem diyordu
mayıs bitiyor
dalların kırağıdan çökmüş çimen yeşili
don vurmuş manik depresif güneşin sarısına

sema
dünyadaki boşluğa
sonbahar görmemiş gözlerinin yeşiline
kimbilir kaç baca yarışacak
kara çalmak için mavine.

elma
hep kadifeler olmaz hayatta
çapıtla parlar ten
güçsüz fakir ama vakur sap
taşır parıltıyı söndürmeden.

anne türevidir aşk.

yatak odam
gözlerindeki şamdanı söndürme
dudakların kırmızı şarap
dudaklarım bağ bozumunda.