De ki; Gel!
Dikenlere serdiğin yüreğini
topla da gel...
Ayaküstü de olsa
kıyıma uğra,
az biraz soluklan
az biraz da
soluduğundan
bırakıver koynuma
korkma…
De ki;
Son cemre de düştü
ilkbaharım artık
Hadi tut ellerimi
ellerim su
ellerim toprak
ellerimden topla gelincikleri
dudaklarıma
tebessümün dokunurken...
Ve dal yüreğime
gözü kapalı
nefessiz kalmazsın
korkma…
De ki;
Güneşi bir omuzuma
ayı diğer omuzuma yükledim de geldim
Üşüyen ellerinin uğruna
karanlığına geldim
ısımla geldim
Hadi uzat ellerini
ısıtmaya geldim
korkma…
De ki;
Alıp alıp başını gitme kimsesizliğine
Yüreğine baharı giydirmeye geldim
ve kimsesizliğini giyinmeye
Seni
sevmeye geldim
korkma…
Şiiri seslendiren: Dogan Bilge
Saadet ÜnKayıt Tarihi : 7.3.2008 02:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
başarılı çalışmalarınız
kendine has öz güveniyle
bütün okuyucusuna
kendini hatırlatacak nitelikde
güzel bir paylaşım
kutlarım yürekten.yüreğin
Yüreğine baharı giydirmeye geldim
ve kimsesizliğini giyinmeye
Seni
sevmeye geldim
korkma…
TÜM YORUMLAR (56)