De ki Bu Dal Donar Şiiri - Ercan Cengiz

De ki keklik avına durmuş
Tarih ilk değil elbet
Gölgenin soğuğuna
Koyi Mori'ye
Sis, duman çeker üstüne
Bir de
Koyi Mori inlerken
Kızılca kar yağar.

Sessizliğe bürünen bir yiğit O
Dolaşırken karın üzerinde,
De ki bir dalı meşenin
Kökünden uzakta,
Kış kıyametidir
De ki bu dal donar
Kara gömülür...

Dardadır
Çığırı yok Koyi Mori'nin
Yüreğime çiğ düşer.

Meşe ağacının diplerine doğru
Direncine tetik düşürürler
Sırtından.

Karın kızıla yağmasıdır
Tanrının ne işine
Koyi Mori,
Koyi Şüri,
Koyi Sıpi...
Welate ma...

(Kaynak: Ezgilerde Kaldı Yüreğim 1. Kitap)