De ki Şiiri - Ayça Öztorun

De ki; geceler aydınlığa çıkacak!
Yollar varoluştan acı sona doğru değildir!

De ki; her yanımda hüzün yerine umut yeşerir!

De ki, madem geldik dünyaya çivisini çakalım gereksizlerin!

Bir de ana avrat sövelim!

Allah’ıma artık çocuklar da ağlamayacak de!

O zaman şerefe demem mi
Çukurova düzlüğünde?

Hele gör o zaman davul da çalar coşkuyla Con Ahmet’in torunu!

Halaya da durur Kürt Hüso emmimin geliniyle oğlu!

Nasılsın gardaşlık der gözleri yalım yalım parlayarak köylü Memo!

Bundan iyisi can sağlığı demez mi Musto dayı?

“Hem de nasıl” der coşkuyla!

Bak gör ki, semaha dururlar yedi veren gonca gibi Iraz’canın horantası!

De ki; bre gardaşlar omuz omuza durak haydı!

İşte o zaman korkacaktır gardaşım;

Firavun’un soykası!