De Hadi Geriye Çağır Yüreğini

FARZET Kİ

Farzet ki
katarını kaybetmiş bir göçmen kuşum
kanadında hasret yüreğinde yar
öyle sulu sepken bir sonbahar
Gelip de
kan ter içinde dalına konmuşum

farzet ki
yavrusunu kurda vermiş ceylanım
sol yanında kan sızan diş yarası
gözünde yaş göğsünde süt sızısı
gelip de
kapında diz üstü çöküp kalanım…
…
farz et ki
ulaşmamış bir mektupsun sılaya
yağamamış yağmursun bir tarlaya
farzet ki
bir af emrisin dar ağacını bir geçe
kanayan barışsın bir kör belaya

farzet ki
bir helalliksin yetişemediğin
günahkar bir kulsun kıyameti bekleyen
farzet ki
bir bebeğin yanağında soğuyan öpücüksün
farzet ki kıran artığı yetim bir çocuksun
sen o yaralı ceren o kayıp kuşsun
farzet ki
obasız bir yurt yerinde gök boncuksun

yârini yavrunu yitirdiğini
ve bütün şiirlerini
bütün şarkılarını gömdüğünü düşün toprağa
ve şimdi
bir kez daha sil baştan al sen seni
bir kez daha düşün kendini

de hadi
çağır yüreğini geriye
rüzgarlığını pınarlığını geri al
geri al maviliğini yeşilliğini

bir yanım yaralı bir yanım yarım
nerde benim bilge yanım
çocukluk düşlerim
kavak yellerim
gençlik gülüşlerim
kaybımız ne de çok tanrım

Mahmut Nazik 30 12 2009 Mersin