Tohum atıldı,
Nur yaratıldı,
Âlem katıldı,
De gel de unut.
Âmine noldu,
Hamile oldu,
Nur ile doldu,
De gel de unut.
Atmış dünyayı,
Güneşle ayı,
Gül Mustafa’yı,
De gel de unut.
Kırklar, erenler,
Gönül verenler,
Mecnun görenler,
De gel de unut.
Derdi; “ümmetî”,
İster, cenneti,
Nerde himmeti?
De gel de unut.
Kayıt Tarihi : 30.10.2012 15:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
NUR İNDİ DÜNYAYA Dünyayı şereflendiren kutlu doğum. Yeryüzünde yaşayan herkese barış ve sevgi goncaları sunan Mevlid Kandili’nin hayırlara vesile olmasını diliyorum. İki adet manzumemin yorumunu, siz değerli okuyucularıma bırakıyorum; Not: Şiirdeki kıtalar sırasıyla; Kâinatın yaratılmasından evvel Peygamber Efendimizin nurunun yaratıldığını, daha sonra o nurun Amine hatuna geçtiğini, Hazreti Muhammed'e Peygamberlik geldiğinde müşriklerin tekliflerine karşı Güneş'i, Ay'ı ve her türlü dünyalığı reddettiğini, daha sonraki kıtada Mirac olayında karşılaştığı olayları ve en sonunda da ümmetinin günahlarının affedilmesi için Allah'a yalvararak dua etmesini ima ediyor. Sabah namazından sonra daldığım kısa bir uykunun akabinde uyanarak mırıldandığım musiki eşliğinde çok kısa bir zamanda yazdığım bu şiir, aynı zamanda tarafımdan bestelenmiş durumdadır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!