De Canım Şiiri - Hanifi Kara

DE CANIM

Göz ufukta, günü güne ekletme
Çok beklettin, yeter artık a canım.
Sabır bitti, daha fazla bekletme
Ne diyorsan, bir an önce ya canım.

Yağmur gibi, üstümüze yağar ok
Boş şeylere, dünden beri karnım tok
Ölmüş ile, olmuş işe çâre yok
Şimden sonra, ne diyeyim be canım.

Engel dolu, çağırsan da gelemem
Sen ağlarken, ben densizce gülemem
Vuslat var mı yok mu, onu bilemem?
Biraz daha, gayret eyle ha canım.

O yâr bizi bizden, çok iyi tanır
Sevse dahi, “sevdim” demez utanır
Birçokları, sevenleri kıskanır
El duyarsa, sitem eder he canım.

Beni del’eyliyor, o güzel gözün
Ay gibi parlıyor, o nurlu yüzün
Şu olmalı, en sonunda “son sözün”
Ne olursun, “sevdim seni” de canım…

20/09/’18
Hanifi KARA